یک منتظر باید چه کند؟

آن كس كه در انتظار است، آماده مى‌شود تا ضعف‌هاى خودش را برطرف كند و مانع‌ها را بشناسد و در نقطه ضعف‌هاى دشمن خانه بگيرد و از آن سنگر بسازد.

انسان منتظر بايد از آمادگى همه جانبه برخوردار باشد؛ فكرى، روحى و برنامه ريزى.

الف. توانمندى‌هاى فكرى

رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد:

.«لكلّ شى دعامة و دعامة هذا الدّين الفقه و الفقيه الواحد أَشدُّ على الشّيطان من أَلف عابد»

براى هر چيز، پايه اى است؛ اساس دين اسلام، فهم عميق است و يك فقيه در برابر شيطان، از هزار مسلمان عبادت گزار بدون شناخت محكم تر و اثرگذارتر است.

بنابراين، در دوره ى انتظار، بايد بنيان‌هاى فكرى عميقى پيدا كنيم تا در مقابل افكار و مكاتب مختلف از پا نيفتيم؛ اما چگونه؟.

آن چه يك منتظر بايد در زمينه ى فكرى به آن مسلح باشد، درك و شناخت قدر خويش است كه معيار انتخاب مكتب هاست و انسان را در برابر افكار گوناگون راهنمايى مى‌نمايد و انتخاب بهترين را ممكن مى‌سازد. با توجه به همين معيار است كه مى‌توانى كار گروه‌ها و مكتب‌هاى گوناگون را نقد بزنى. لازم نيست همه ى مكاتب را مطالعه كرد، بلكه همين قدر از مكاتب را بايد دانست كه طرح آن‌ها براى سرانجام انسان چيست؟ مثلا وقتى شما مى‌خواهيد يك جفت كفش بخريد، تمام كفش‌هاى يك فروشگاه را آزمايش نمى كنيد. اندازه و شماره ى پا، شما را در انتخاب بهترين كمك مى‌كند.

ب. توانمندى‌هاى روحى

منتظر بايد در زمينه ى روحى نيز آمادگى بالايى داشته باشد تا در برابر حوادث و مصيبت‌ها از كوره در نرود و بار سنگين رسالت و آگاهى‌هاى عظيم را بر عهده گيرد. در واقع، ظرفيت وجودى مرا در كنار گرفتارى‌ها مقاوم مى‌سازد، از اين رو وقتى منتظر دعا مى‌كند، از خداوند شناخت مى‌طلبد؛
اللهم عرفنى نفسك….. خدايا؛ خودت را به من بشناسان. همچنين ثبات قدم را مى‌خواهد؛ ثبتنى على دينك. نيز پايدارى صبر را درخواست مى‌كند؛ صبّر نى على ذلك.

 منتظر بايد از چنان روحيه اى برخودار شود كه همراه رنج‌ها و سختى ها، راحتى‌ها را داشته باشد. زيرا در زمان غيبت، مردم مورد سخت ترين امتحانات قرار مى‌گيرند و زير و رو مى‌شوند.

چنان چه امام باقر(عليه السلام)در پاسخ يكى از ياران كه پرسيد: فرج شما چه وقت است؟ فرمودند:

هيهات، هيهات لا تكون فرجنا حتى تغربلوا ثم تغربلوا ـ يقولها ثلاثاً ـ حتّى يذهب الكدر و يبقى الصفو.

هرگز هرگز، به اين زودى فرج ما نرسد تا غربال شويد،باز هم غربال شويد و باز هم غربال شويد تا كدورت‌ها برود و صفا بماند.

ج. برنامه ريزى

منتظر بايد طرح داشته باشد و با توجه به نقشه ى سازندگى، دنبال مصالح و لوازمى باشد كه قبلا برنامه ريزى كرده است. نكاتى كه در اين زمينه بايد مد نظر داشت، عبارت است از:

1_ هدف مندی

طرح بر اساس هدف و هدف بر اساس درك از قدر و ارزش، شكل مى‌گيرد. با در دست داشتن هدف، كليد طرح به دست مى‌آيد.

2_ ارزش مندی هدف

انسانى كه خودش را ميوه ى هستى مى‌بيند و آدمى كه در او همت‌هاى بلند شكل مى‌گيرد و مسئوليت‌هاى بزرگ پذيرفته مى‌شود، فقر و جهل و فسق و شرك و كفر را نمى تواند تحمل كند. او در خود و در اجتماع، در پى اين ارزش‌هاى بالاتر مى‌گردد و براى اين ارزش‌هاى مقدس مجبور است كه طراحى كند.

3_تجزیه ی هدف

بهترين كار براى رسيدن به هدف و برداشتن موانع، تقسيم آن هاست؛ يعنى بايد نيازها، مسايل، مراحل و موانع را شناسايى كرد. هم چنين بايد به جاى نشستن و حسرت خوردن، حركت كرد تا راه رسيدن به هريك از مقدمات و مراحل را شناخت و براى درگيرى با مانع‌ها آماده شد. هنگامى كه هدف‌هاى بزرگ تجزيه مى‌شوند، راحت و آسان خواهند شد و هدف‌هاى كوچك هنگامى كه خرد نشوند، ناممكن و محال جلوه مى‌كنند.