وقتي ظلم و تباهي چهره عالم را سياه و ظلماني كرده است و آنگاه كه ستمگران گستره زمين را جولانگه بدي‌ها و نامردي‌ها ساخته‌اند و مظلومان جهان، دست ياري خواهي را به آسمان گشوده اند؛ ناگهان ندايي آسماني، سياهي شب را مي‌درد و در ماه خدا، رمضان، ظهور موعود بزرگ را بشارت مي‌دهد. قلب‌ها به تپش مي‌افتد و چشم‌ها خيره مي‌گردد! شب پرستان، مضطرب و هراسان از طلوع صبح ايمان، در پي راه چاره‌اي هستند و منتظران مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) از هر كسي سراغ كوي يار مي‌گيرند و براي ديدار او و حضور در زمره ياوران او سر از پا نمي‌شناسند.
در آن زمان، سفياني كه بر منطقه وسيعي مانند سوريه، اردن و فلسطين سلطه دارد سپاهي را تجهيز مي‌كند تا با امام مقابله كند. لشگر سفياني كه در مسير مكّه به تعقيب امام پرداخته است در محلي به نام بيداء به كام زمين مي‌رود و نابود مي‌گردد.
پس از شهادت نفس زكيه به فاصله كوتاهي، امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در سيماي مردي جوان در مسجدالحرام ظهور مي‌كند در حالي كه پيراهن مبارك پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) را بر تن دارد و پرچم پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) را به دست گرفته است. او به ديوار كعبه تكيه مي‌زند و در بين ركن و مقام سرود ظهور را زمزمه مي‌كند و پس از حمد و ثناي الهي و درود و سلام بر پيامبر و خاندان او مي‌فرمايد:
«اي مردم ما از خداي توانا ياري مي‌طلبيم و نيز هر كس از جهانيان را كه به نداي ما پاسخ دهد به ياوري مي‌خوانيم.»
آنگاه خود و خاندانش را معرفي مي‌كند و ندا مي‌دهد:
«فَاللّه اللّه فينا لاتَخْذُلُونا وَانْصُرُونا ينْصُرْكُمُ اللّهُ تَعالي»
«درباره رعايت حقوق ما، خدا را در نظر بگيريد. ما را [در ميدان عدالت گستري و ستم ستيزي] تنها نگذاريد و ياريمان كنيد كه خدا شما را ياري خواهد كرد.»
پس از پايان گرفتن سخنان امام، آسمانيان بر زمينيان سبقت مي‌گيرند و گروه گروه فرود مي‌آيند و با امام بيعت مي‌كنند در حالي كه پيشاپيش آنها فرشته وحي، جبرئيل با امام دست همراهي مي‌دهد.
آنگاه 313 ستاره زميني كه از نقاط مختلف عالم به سرزمين وحي آمده‌اند بر گرد خورشيد تابناك امامت حلقه زده و پيمان وفا داري مي‌بندند و اين جريان سبز جاري است تا آنكه ده هزار سرباز جان بر كف در اردوگاه امام(عليه السلام) حضور مي‌يابند و با آن فرزند پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) بيعت مي‌كنند.
امام(عليه السلام) با خيل ياوران، پرچم قيام را برافراشته و به سرعت بر مكه و اطراف آن مسلط مي‌شوند و سرزمين پيامبر را از وجود نااهلان، پاك مي‌كنند. آنگاه راهي مدينه مي‌شود تا سايه عدالت و مهر را بر آن بگستراند و سركشان شهر را بر جاي خود بنشاند. سپس عازم عراق گشته و شهر كوفه را به عنوان مركز حكومت جهاني برمي گزيند و از آنجا به مديريت قيام مي‌پردازد و براي دعوت جهانيان به اسلام و زندگي در پرتو قوانين قرآن و در هم كوبيدن بساط ظلم و ستم، ياران و سپاهيان نور را به نقاط مختلف عالم گسيل مي‌دارد.
امام(عليه السلام) يك به يك سنگرهاي كليدي جهان را فتح مي‌كند زيرا كه علاوه بر يارانِ وفادار و مؤمن، از امداد فرشتگان الهي نيز برخوردار است و مانند پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله وسلم) از لشگر رعب و وحشت مدد مي‌گيرد و خداوند توانا چنان ترسي از او و يارانش در دل‌هاي دشمنان مي‌افكند كه هيچ قدرتي را توان رويارويي با آن حضرت نيست.
امام باقر(عليه السلام) فرمود:
«قائم از ما به وسيله رُعب (وحشت در دل دشمنان) ياري مي‌شود»
پيروان اديان ديگر نيز با مشاهده اين تحول بزرگ و نيز شنيدن پيام حق امام و ديدن معجزات از آن حضرت، گروه گروه به آن حضرت مي‌پيوندند و اينگونه است كه وعده حتمي پروردگار محقّق مي‌گردد و اسلام عزيز همه عالم را مي‌گيرد. همان‌گونه كه قرآن كريم بشارت داده است:
هُوَالَّذِي اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدي وَ دينِ الْحَقِّ لِيظْهِرَهُ عَلَي الدّينِ كُلِّه وَلَوْكَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
و او خدايي است كه پيامبرش را با (دلائل) هدايت و دين حق فرستاد تا (سرانجام) آن را بر همه دين‌ها غالب گرداند اگرچه كافران را خوش نيايد.
با توجه به تصويري كه ترسيم شد تنها قلدران و ظالمان مي‌مانند كه حاضر به تسليم شدن در برابر حق و حقيقت نيستند و اين عده در مقابل جريان غالب و اكثريت مؤمنان تاب مقاومت ندارند و با شمشير عدالت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) به كيفر اعمال ننگين خود خواهند رسيد و زمين و اهل آن براي هميشه از شرّ و فساد آنها ايمن خواهد شد.
0 دیدگاه در “در هنگام ظهور امام زمان (عج) چه وقایعی رخ میدهد؟” افزودن → خودتان