انتظار یعنی چه؟

انتظار در لغت يعني «چشم به راه بودن.» اما براي درک مفهوم آن بايد دانست که انتظار يک امر کاملاً وجداني است و اگر کسي واقعيت آن را درک نکرده باشد، هرگز با توصيفات ذهني، حقيقت آن را نمي‌فهمد. در واقع معناي انتظار فقط براي شخص منتظر، روشن و آشکار مي‌شود، يعني کسي که حالت انتظار را چشيده است، به خوبي معناي آن را مي‌فهمد. به چنين شخصي مي‌توان يادآوري کرد که:

«آن زماني که يکي از عزيزانتان به سفر رفته بود و شما از او خبر نداشتيد و او گفته بود تا فلان موقع برمي‌گردم و … قبل از آمدنِ او چه حالي داشتيد؟» آن حالِ وجداني «انتظار» نام دارد.

«معناي انتظار عبارت است از يک حالت قلبي و روحي که از آن آماده شدن براي چيزي که در انتظارش هستي، برمي‌آيد … پس هر قدر انتظار شديدتر باشد، آماده شدن هم بيشتر مي‌شود. آيا نمي‌بيني که وقتي مسافري داشته باشي که منتظر آمدنش هستي، هر چه زمان آمدنش نزديک‌تر مي‌شود، آمادگي تو براي اين امر بيشتر مي‌شود.»

کسي که منتظر ظهور امام عصر (عليه السلام) باشد، لازمه‌ي انتظارش اين است که خود را براي ظهور ايشان آماده سازد. ولي سؤال اين‌جاست که چگونه مي‌توان آمادگي براي ظهور را در خود ايجاد کرد؟ در پاسخ مي‌توان گفت که: آماده شدن به اين است که انسان زندگي خود را در همه‌ي ابعادش مطابق ميل و خواست امام (عليه السلام) قرار دهد. و معلوم است که خواسته‌ي ايشان اين است که فرد دقيقاً مطابق احکام دين عمل کند.